Αφιέρωμα: Το αεροδρόμιο Μαριτσών και η ιστορία του

Το αεροδρόμιο Μαριτσών Ρόδου κατασκευάσθηκε το 1935 και αποτέλεσε το βασικότερο επιβατηγό, εμπορικό και στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ιταλοκρατούμενης Δωδεκανήσου. Πήρε το όνομά του από το ομώνυμο χωριό της περιοχής, ενώ το συναντάμε και ως Μaritza στις Ιταλικές αναφορές. Το πραγματικό του όνομα ήταν G. PESSI PARVIS, από τον άσσο της Ιταλικής αεροπορίας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που σκοτώθηκε στο Αιγαίο, και ο κωδικός του αεροδρομίου ήταν 801.
Το αεροδρόμιο Μαριτσών διέθετε επιβατηγό σταθμό, Υπόστεγα φύλαξης αεροσκαφών, Τεχνικές υπηρεσίες συντήρισης και επισκευής αεροσκαφών καθώς και διάδρομους των δύο χιλιομέτρων χωμάτινο και ασφαλτοστρωμένο. Φυλοξένησε όλους τους τύπους πολιτικών και στρατιωτικών αεροσκαφών της Ιταλικής αεροπορίας.


Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
βομβαρδίστηκε σκληρά τόσο από τους Άγγλους όσο και από τους Γερμανούς χωρίς ιδιαίτερες καταστροφές χάρη στις αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες που το προστάτευαν.
Μετά την κατάληψη της Ρόδου από τους Γερμανούς αποτέλεσε το βασικότερο αεροδρόμιο της Luftwaffe.


Μετά τον πόλεμο έγινε το βασικό πολιτικό αεροδρόμιο της Ρόδου στο οποίο και προσγειώθηκε και η ντακότα με την Ελληνική Κυβερνητική Αποστολή κατά την Ενσωμάτωση.
Το αεροδρόμιο Μαριτσών υπήρξε διεθνής αερολιμένας μέχρι τον Μάρτιο του 1977. Διαθέτει δύο διαδρόμους 08/26 και 14/32 διαστάσεων

2400Χ45 και 1200Χ60 αντίστοιχα, καθώς επίσης δάπεδο στάθμευσης (apron), ικανό να φιλοξενήσει Heavy, Medium και δεκάδες ελαφρά α/φη. Αμέσως μετά την μετακόμιση των λειτουργιών του διεθνούς αερολιμένα στο «Διαγόρα», την εκμετάλλευσή του αεροδρομίου ανέλαβε, ως γνωστόν, η πολεμική Αεροπορία.
Το 95% σχεδόν της κίνησης χρεώνεται στη πτητική δραστηριότητα ενός ελικοπτέρου, για σκοπούς αεροδιακομιδών και έρευνας / διάσωσης, τύπου AS32 - Super Puma (2-10 κινήσεις την εβδομάδα). '
Τα τελευταία χρόνια, η πτητική εκμετάλλευση του εν λόγω ελικοπτέρου, δεν προϋποθέτει τη χρήση των υπηρεσιών και υποδομών του αεροδρομίου, επειδή

διαθέτει ανεξάρτητες κτιριακές εγκαταστάσεις, ειδικευμένο προσωπικό και ελικοδρόμιο.
Σε περίπτωση, βέβαια, δασικών πυρκαγιών, φιλοξενούνται και ορισμένα CL215 Canadair.
Τέλος η Αερολέσχη Ρόδου, με δύο ελαφρά α/φη στο στόλο της, εδρεύει σε παραχωρημένο από την ΥΠΑ υπόστεγο στα Μαριτσά, επιχειρεί όμως, σχεδόν αποκλειστικά, από το αεροδρόμιο «Διαγόρας», λόγω των υπερβολικών περιορισμών από πλευράς Πολεμικής Αεροπορίας. (Επιτρέπονται πτήσεις μόνο κατά τη διάρκεια Σαββατοκύριακου).
Πηγή: astypalaia.wordpress.com
www.aviationnews.gr
www.dodecaneso.org

Πηγή: Rodosalarm

Posted in: Ιστορία