- Παιχνίδια πολιτικής και μυστικών Υπηρεσιών
- Εχει μακρά προϊστορία και θεωρείται βραχίονας «οικονομικού πολέμου» της Τουρκίας
Με την Ελλάδα να αντιμετωπίζει την οξύτερη οικονομική κρίση στην Ιστορία της και την Τουρκία να ακμάζει οικονομικώς (και με ΑΕΠ τριπλάσιο της Ελλάδας), η επιλογή της Τουρκίας να δώσει τον «πόλεμο» στο πεδίο που είναι πολλαπλώς ισχυρότερη, είναι μία σώφρων πολιτική, χωρίς τις σοβαρότατες επιπλοκές και το κόστος μιας ανοιχτής αντιπαραθέσεως.Και επειδή, όπως προανεφέρθη, όταν οι πολιτικές αλλάζουν, αλλάζουν και τα όργανα για την υλοποίησή τους (και προφανώς η ΜΙΤ δεν ήταν σε θέση να υποστηρίξει την πολιτική αυτή), ενεργό ρόλο στον τομέα αυτό φαίνεται να έχει η κρατική Αγροτική Τράπεζα (Ziraat Bankasi) της Τουρκίας, η οποία κατάφερε να επιστρέψει στην Ελλάδα το 2008, μετά από 94 ολόκληρα χρόνια απουσίας. Υπό την προϋπόθεση ότι η θεωρητική αυτή προσέγγιση είναι ορθή, η συγκεκριμένη Τράπεζα –ως κρατική- θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα σημαντικό όργανο του «οικονομικού πολέμου» που έχει κηρύξει η Τουρκία εις βάρος της Ελλάδος ή, μεταφορικώς, ένα σημαντικό προγεφύρωμα για την επίτευξη των σκοπών αυτού του «πολέμου».
Ασχέτως, πάντως, των όποιων επιφυλάξεων επ’ αυτού, ένας αντικειμενικός παρατηρητής δεν θα μπορούσε να αγνοήσει το γεγονός ότι η συγκεκριμένη Τράπεζα, δραστηριοποιείται κατά κύριο λόγο σε περιοχές στις οποίες υπάρχουν μακροχρόνιες και εκπεφρασμένες διεκδικήσεις της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας.
Η Ziraat Bankasi, με έτος ιδρύσεως το 1863, αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο κρατικό πιστωτικό ίδρυμα της Τουρκίας. Η Τράπεζα λειτουργούσε στην Μακεδονία μέχρι το 1914, χορηγώντας δάνεια σε αγρότες, με εγγύηση την έγγεια περιουσία τους.
Στην «δεύτερη παρουσία της» στην Ελλάδα, η Ziraat δεν φαίνεται να εγκατέλειψε την παλαιά της τακτική για χορήγηση δανείων σε άτομα ή επιχειρήσεις με υποθήκη ακίνητα, γεγονός που επιτρέπει την εκτίμηση ότι μέσα σε λίγα χρόνια θα κατέχει (εκ κατασχέσεων) αρκετά ακίνητα και εκτάσεις γης στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό υποστηρίζεται από αρκετά δημοσιεύματα, τα οποία αναφέρουν ότι η τράπεζα χορηγεί δάνεια μόνο σε άτομα που διαθέτουν ακίνητη περιουσία, ενώ κατά τις ίδιες πληροφορίες η επιδίωξη για απόκτηση ελληνικής γης φαίνεται να αποτελεί πάγια τακτική της.
Εξετάζοντας την πολιτική της με βάση όσα στοιχεία είναι διαθέσιμα, θα έβλεπε κανείς ορισμένες αποκλίσεις από τις γνωστές δραστηριότητες κάθε τράπεζας οι οποίες αποβλέπουν αποκλειστικώς στο κέρδος, γεγονός –που σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές- την έθεσε αμέσως υπό την συνεχή επιτήρηση των αρμόδιων ελληνικών υπηρεσιών. Σε αυτό δεν ήταν άμοιρη ευθυνών η εδώ διοίκηση της τράπεζας, η οποία φρόντισε –προφανώς όχι τυχαίως- να προβάλει έντονα την τουρκική της ταυτότητα, αρχίζοντας από την επιγραφή στα καταστήματά της, όπου η ονομασία της αναφέρεται μόνο στην τουρκική, «T. C. Ziraat Bankasi», με το «T.C» να σημαίνει Τουρκική Δημοκρατία (Turkiye Cumburiyeti) και στη συνέχεια στην τελετή των εγκαινίων του υποκαταστήματος στην Κομοτηνή. Η Τράπεζα φρόντισε να τυπώσει προσκλήσεις μόνο στην τουρκική και αγγλική γλώσσα και να αναφέρει την ελληνική αυτή πόλη με το τουρκικό της όνομα (Γκιουμουλτσίνα), με αποτέλεσμα να προκληθούν δικαιολογημένες αντιδράσεις των (τοπικών μόνο) αρχών και της κοινωνίας της Κομοτηνής.
Ενας από τους λόγους που εκτιμάται ότι η Τράπεζα επέσυρε την προσοχή των αρμοδίων ελληνικών υπηρεσιών ήταν το γεγονός ότι ορισμένες δραστηριότητές της δεν είχαν νόημα από καθαρά οικονομικής απόψεως και ότι τα καταστήματα που ίδρυσε και αυτά που προτίθεται να ιδρύσει, σύμφωνα με τα φημολογούμενα σχέδιά της στην Ελλάδα, είναι σε ευαίσθητες περιοχές που κατά σύμπτωση αποτελούν μόνιμους στόχους της αναθεωρητικής πολιτικής των Τούρκων. Για παράδειγμα, εκτός από την Αθήνα, όπου είναι και τα κεντρικά της γραφεία (με επικεφαλής τον Oznur Ozenis), η Τράπεζα ίδρυσε υποκαταστήματα στην Κομοτηνή, στην Ξάνθη, στην Θεσσαλονίκη και στην Ρόδο, ενώ νεώτερες πληροφορίες αναφέρουν σχέδια για ίδρυση υποκαταστήματος και στην Κω, όπου οι εκεί μουσουλμάνοι είναι ελάχιστοι (γύρω στα 2000 άτομα). Σημειώνεται ότι και στα δύο αυτά νησιά έχει επισημανθεί η σχετικά πρόσφατη προσπάθεια των Τούρκων να εγείρουν και εκεί θέμα μειονότητας, το οποίο έθεσε άμεσα στο τέλος Αυγούστου 2011 ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάντατζη, σε εκδήλωση που οργάνωσε πάλι το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής στην Ξάνθη (σ.σ.: Ο Μάντατζη εξακολουθεί να παραμένει ακόμη βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος).
Άλλες περιοχές στις οποίες υπάρχουν πληροφορίες για ίδρυση υποκαταστημάτων είναι τα Ιωάννινα (σ.σ.: σε αναζήτηση αλβανικής πελατείας;) και η Καβάλα, στην οποία έχει επεκταθεί πρόσφατα το «ειδικό» ενδιαφέρον των Τούρκων, με επίσκεψη μάλιστα εκεί του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών. Ιδιαίτερα για την Ρόδο και Κω, πληροφορίες από έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι σκοπός της ιδρύσεως των καταστημάτων της Τράπεζας στα δύο αυτά νησιά, είναι να αναπτύξει τα εκεί μουσουλμανικά βακούφια με δική της χρηματοδότηση και εν συνεχεία να παραχωρήσει τις επιχειρήσεις που θα ιδρύσει στις μειονοτικές κοινότητες, προκειμένου αυτές να αποκτήσουν αυτόνομη και ισχυρή οικονομική παρουσία στα εν λόγω νησιά. Τα σχέδια προβλέπουν την ανέγερση, με χρηματοδότηση της Ziraat Bankasi, ξενοδοχείων, καταστημάτων, κτιρίων για γραφεία και άλλες επαγγελματικές χρήσεις, σε οικόπεδα και εκτάσεις ιδιοκτησίας των Βακουφίων. Σημειώνεται ότι για την ίδρυση υποκαταστήματος της Ziraat στην Ρόδο υπήρξε και σχετική δήλωση-προτροπή του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ένα γεγονός μάλλον ασυνήθιστο για έναν υπουργό εξωτερικών να υποδεικνύει σε μία τράπεζα πού πρέπει να δημιουργήσει υποκαταστήματα.
Στην Ρόδο υπάρχουν τρία βακούφια: Το Μουσουλμανικό Κοινοτικό Βακούφι της Ρόδου, το Βακούφι Φετχί και το Βακούφι Μελέκ, ενώ στην Κω υπάρχει το Μουσουλμανικό Κοινοτικό Βακούφι της Κω. Σύμφωνα με σχόλιο στελέχους των κρατικών υπηρεσιών ασφαλείας προς τον συγγραφέα, το μόνο που δεν έκανε ακόμη η Ziraat είναι να ιδρύσει και ένα υποκατάστημα στο Καστελόριζο…
Να σημειωθεί ακόμη ότι στην Ρόδο, όπου, όπως προανεφέρθη, υπάρχουν ήδη επαρκή σημεία για επικείμενη έγερση θέματος μειονότητας, η κατάσταση άρχισε να θυμίζει την αυθαίρετη συμπεριφορά και δράση των Τούρκων που έχει παγιωθεί στην Θράκη, αποτέλεσμα της εφεκτικής στάσεως των ελληνικών αρχών και ιδίως του Υπουργείου Εξωτερικών. Το τελευταίο έχει αναγάγει σε δόγμα την υποχωρητικότητα και την αποδοχή κάθε αιτήματος ή διεκδικήσεως των Τούρκων, πότε υποκύπτοντας βαθμιαία στις τουρκικές πιέσεις στο βάθος του χρόνου και πότε αποδεχόμενο παθητικώς τις αυθαίρετες ενέργειες και τετελεσμένα των Τούρκων, με αιτιολόγηση της ανοχής και αδράνειάς του το σύνηθες επιχείρημα της αποφυγής εντάσεως μεταξύ των δύο χωρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της καταστάσεως ήταν το αίτημα που διατύπωσε ο σύλλογος μουσουλμάνων «Αδελφότητα» της Ρόδου, τον Οκτώβριο του 2010, να ανοίξει το τέμενος Σουλεϊμανίε (Πλατεία Ωρολογίου) για τους πιστούς που ήθελαν να εορτάσουν το Ραμαζάνι, με το επιχείρημα ότι το τέμενος Ιμπραήμ Πασά δεν ήταν αρκετά μεγάλο για να τους χωρέσει όλους. Διαφορετικά, απειλούσαν εγγράφως τις ελληνικές αρχές, ότι θα προέβαιναν σε «ειρηνική διαμαρτυρία» έξω από το τέμενος. Αυτό που έγινε τελικά, ήταν οι μουσουλμάνοι της Ρόδου να προχωρήσουν ακόμη πιο πέρα και να εισέλθουν στο τέμενος, όπου εόρτασαν ανενόχλητοι το Μπαϊράμι τους, γεγονός που προκάλεσε την κατάθεση ερωτήσεως στην Βουλή από κόμμα της αντιπολιτεύσεως.
Επιστρέφοντας στην οικονομική διείσδυση των Τούρκων, η άποψη ότι το ζήτημα αυτό αποτελεί μία άλλη μορφή πολέμου μπορεί να γίνει αντιληπτή αν εξετάσει κανείς τις περιοχές ενδιαφέροντος των Τούρκων και τους τομείς στους οποίους κινούνται οι προσπάθειες εξαγοράς επιχειρήσεων, επενδύσεων κ.λ.π. Όπως αναφέρει ένας καλός γνώστης της Θράκης, στην περιοχή αυτή «Εκτός της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής επικρατήσεως, προσπαθεί να επιβάλει μία άνευ όρων οικονομική εξάρτηση και στον χριστιανικό πληθυσμό. Αυτό συνδυάζεται με την ευθεία πλέον αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας, με την πίεση από την δημογραφία και τους τουρκικούς πληθυσμούς της Βουλγαρίας, και ενώ συνεχίζεται η υποστήριξη από την Τουρκία (μέσω των μηχανισμών του προξενείου της στην Κομοτηνή) προς τους αμφισβητίες της ελληνικής κυριαρχίας στην Θράκη κ.λ.π….».
Εκτός από τις παραπάνω γεωγραφικές περιοχές ενδιαφέροντος (Θράκη, Ρόδος, Κως και το εκδηλωθέν το 2011 ενδιαφέρον για αγορά ελληνικών μικρονήσων), οι οποίες συμπίπτουν με συγκεκριμένες επιδιώξεις της πολιτικής της Αγκυρας, το τουρκικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους βασικούς πυλώνες της οικονομίας και τομέων ελέγχου κάθε χώρας, όπως το τραπεζικό σύστημα, ο τομέας της ενέργειας, τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, κρατικοί αερολιμένες κ.λ.π., ενώ έντονη παραμένει η επιδίωξη αγοράς ελληνικής γης, με προσπάθειες, εκτός από την Θράκη, στην Ρόδο, Κω και Λέρο και στην Κρήτη καθώς επίσης και στο κέντρο των Αθηνών.
Στην Αθήνα, έχει κατά καιρούς αναφερθεί τουρκικό ενδιαφέρον για αγορά, προφανώς για λόγους συμβολισμού, κεντρικών ξενοδοχείων, όπως της Μεγάλης Βρετανίας και του Κινγκ Τζόρτζ, καθώς επίσης και των ξενοδοχείων Εσπέρια, Τιτάνια, Ρόαγιαλ Πάλας, ενώ έχει εκφρασθεί και η εκδήλωση ενδιαφέροντος του τουρκικού Ομίλου Dedeman, για δημιουργία ξενοδοχείων σε ελληνικά νησιά στο Αιγαίο. Η επέκταση των ξενοδοχειακών συμφερόντων της Τουρκίας στα νησιά του Αιγαίου ειδικότερα, είναι αιτία έντονης ανησυχίας των Ελλήνων ξενοδόχων του Αιγαίου, οι οποίοι θεωρούν ότι θα έχουν χάσει το παιχνίδι σε περίπτωση που οι Τούρκοι τοποθετηθούν και στην δική μας πλευρά του Αιγαίου, εκτός από την δική τους (βλ. εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», 19.12.2010).
Το είδαμε στο: http://www.rodosalarm.gr/topika-nea/1177-2012-01-15-06-56-39
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου